günlük

is.

1. Rəqəmlərdən sonra gələrək işin neçə gündə görüləcəyini və ya görülə biləcəyini, yaxud şeyin neçə günə çata biləcəyini və s. bildirir. İki günlük işim qalıb. Üç günlük odun. – <Əvvəlinci kəndli:> Həkim bir günlük yolda olur. . . Ə. H..

2. Sif. mənasında. Hərgünkü. Onsuz da qəzetlərimizin günlük nömrələrində «Ay camaat, ayılınız!» – deyib də çağırmışıq. N. N..

3. Bəzi baş geyimlərinin qabaq tərəfinə – alnın üzərinə düşən hissəsinə tikilən yarımdairəvi dəri, karton və s. parçası. Günlüyü əyilmiş boz şapkasının altından ağ saçları görünən usta . . əlini Tahirə uzatdı. M. Hüs.. <Oğlanın> . . boynunda ala-bəzək qalstuk, başında günlüyü uzun kepka var idi. İ. Ə..

4. Günəşdən, yağışdan qorunmaq üçün əllə baş üstündə tutulan çətir; zont. Nayiblər əllərində günlük . . yolun kənarında düzülüb səhərdən axşama kimi müntəzirdilər. C. M.. <Oğlan:> Ana, nə qədər yoruldum, oturmayaqmı? – deyə, əlindəki günlüyə söykəndi. A. Ş..

5. Günəş düşən yer, günəş şüalarının işıqlandırdığı yer. Günlükdə çadır qurmaq. Günlükdə məhsul yaxşı bitir.

6. Bax gün 7-ci mənada. Günlüyü pis keçmir.